به گزارش یاسوج ۴۹ـ شیر علی خرامین، عضو هیات علمی دانشگاه و فعال سیاسی-اجتماعی، در ماههای اخیر به عنوان یک فعال محیط زیستی نیز شناخته شده است. او اخیراً در اظهار نظری، محمد رضا عارف را به عنوان هدفی برای انتقادات خود نشانه گرفته و به نقد عملکرد وی در زمینه منابع آبی دنا و ظلم به مردم دو طرف دنا پرداخته است. این اقدام خرامین نشاندهنده عزم او برای دفاع از حقوق مردم و محیط زیست است، اما در عین حال، سوالاتی را نیز در مورد واکنشهای اجتماعی و سیاسی به وجود میآورد.
خرامین با آغاز مطالبهگری برای دفاع از منابع آبی استان و محیط زیست، به کف خیابان آمده و بارها مردم و فعالان محیط زیست را به فعالیت قانونی دعوت کرده است. این اقدامها نه تنها باعث افزایش حضور او در عرصه عمومی شده بلکه محبوبیتش را در میان مردم و فعالان محیط زیست به طرز چشمگیری افزایش داده است. او به نوعی توانسته است صدای مردم را به گوش مسئولان برساند و در عین حال، خود را به عنوان یک چهره شجاع و متعهد به حقوق عمومی معرفی کند.
خرامین همچنین انتقادات شدیدی به محمدرضا عارف و دولت پزشکیان داشته و از حقوق مردم دفاع کرده است. او به وضوح اعلام کرده که در حکومت مستضعفین و دولت نهجالبلاغه، به جای مبارزه با مافیا، باید به حقوق مردم توجه شود. این نوع انتقادات نشاندهنده شجاعت و صداقت او در بیان واقعیتهای اجتماعی و سیاسی است.
خرامین در جامعه دانشگاهی نیز از گذشته تا به حال از مقبولیت خاصی برخوردار بوده و اتفاقاً بعد از انتخابات و در این ماهها به دلیل ارتباط با دانشجویان و حضور در کف خیابان در کنار معترضین دانشجو از مقبولیت و محبوبیت دو چندان برخوردار گردیده است.
با توجه به مقبولیت او در جامعه دانشگاهی و میان دانشجویان، این سوال مطرح میشود که اگر خرامین با این میزان فعالیت و شجاعت به مجلس راه یابد، چه زمانی شاهد نفوذ او در نهادها و لایههای قدرت خواهیم بود؟ آیا او میتواند به یک چهره پرنفوذ و کارآمد در مجلس تبدیل شود و در راستای بهبود وضعیت اجتماعی و سیاسی استان گام بردارد؟
