یاسوج ۴۹_ یادداشت_ حجت الاسلام سید اقبال راستگویی/ قهرمانی تیم ملی فوتسال جمهوری اسلامی ایران در مسابقات همبستگی کشورهای اسلامی، تنها یک پیروزی ورزشی نبود؛ بلکه تجلی ایمان، غیرت و عزت ملی ما بود. و در این میان، اقدام شجاعانه و مؤمنانه سرمربی تیم ملی، وحید شمسایی، که دست خود را به نشانه غدیر بالا برد، یادآور بزرگترین روز تاریخ اسلام شد؛ روزی که پیامبر اکرم (ص) فرمودند:
«من کنت مولاه فهذا علی مولاه»
(هر کس من مولای او هستم، علی مولای اوست).
آری! غدیر، نه یک شعار، بلکه حقیقتی است که اسلام بر آن بنا شده است. امام باقر (ع) فرمودند:
«بنی الاسلام علی خمس: علی الصلاة و الزکاة و الصوم و الحج و الولایة»
(اسلام بر پنج پایه بنا شده است: نماز، زکات، روزه، حج و ولایت).
پس چگونه میتوان تبلیغ غدیر را «ریا» یا «شوآف» نامید؟ آیا یادآوری ولایت امیرالمؤمنین (ع) جز زینت اسلام است؟ امام صادق (ع) هشدار دادند:
«کونوا لنا زیناً و لا تکونوا علینا شیناً»
(زینت ما باشید و مایه ننگ ما نباشید).
حرکت شمسایی، زینت اهلبیت (ع) بود؛ حرکتی که دلهای میلیونها ایرانی را به یاد ولایت روشن کرد و دشمنان را به لرزه انداخت. اما افسوس که برخی سخنان غیرمنصفانه و بیاساس، امثال عادل فردوسی پور این اقدام معنوی را ضد وحدت خواندند. این سخنان، نه تنها بیپایه و غیرعلمی است، بلکه دشمنشادکن است. قرآن کریم میفرماید:
«یریدون لیطفئوا نور الله بأفواههم و الله متم نوره ولو کره الکافرون» (صف/۸)
(میخواهند نور خدا را با دهانهایشان خاموش کنند، ولی خدا نور خود را کامل خواهد کرد، هر چند کافران ناخشنود باشند).
ایران اسلامی، امروز بیش از هر زمان دیگر نیازمند پیوند ایمان و ورزش، اخلاق و افتخار است. و شمسایی، با این حرکت، نشان داد که ورزش تنها میدان رقابت نیست، بلکه عرصهای برای تبلیغ حق و ولایت است.
که امثال فردوسی پور از این نعمت محرومند
ما با صدای بلند اعلام میکنیم:
- تبلیغ غدیر، تبلیغ حقیقت اسلام است.
- یادآوری ولایت، وحدت حقیقی مسلمانان است.
- و هر سخن بیاساس که این حقیقت را کوچک بشمارد، در حقیقت کوچکنمایی حق و شادی دشمنان است.
سلام و درود بر وحید شمسایی، که در میدان ورزش، پرچم ولایت را برافراشت.
سلام و درود بر همه ورزشکارانی که زینت اسلام و ایراناند.
و نفرین بر سخنان بیپایهای که عزت ملی و دینی را خدشهدار میکند.
سید اقبال راستگوئی. استانداری کهگیلویه و بویراحمد
پایگاه خبری یاسوج49







