به گزارش یاسوج ۴۹ ـ در روزهایی که خبر مهاجرت نخبگان ذهن جامعه را درگیر کرده، نام نوجوانی از درههای کهگیلویه و بویراحمد با طنین جهانی شنیده میشود؛ رضا برازش، متولد نخستین روز بهمن ۱۳۹۲، تنها ۱۲ سال دارد اما در مسیر علم، به ایستگاه بزرگی رسیده است؛ او مدرک رسمی هوش مصنوعی از دانشگاه هاروارد آمریکا را دریافت کرده و از نگاه بسیاری، امید تازهای برای نسل آینده ایران است.
برازش با ذهنی پویا و چشمی تیزبین، موفق به طراحی «سیستم تشخیص تومور مغزی در کمتر از یک ثانیه» شده؛ سامانهای که تنها از طریق یک تصویر MRI، تشخیص خوشخیم یا بدخیم بودن تومور را با دقتی نزدیک به صد درصد ممکن میسازد، بدون آنکه نیازی به نمونهبرداری یا اقدامات خطرناک باشد؛ ابتکاری که میتواند زندگی هزاران بیمار را نجات دهد.
او از این طرح فراتر رفته و در آزمایشگاه خود، روی پروژههای جسورانهتری همچون «تشخیص زودهنگام سرطان سینه»، «خودرانسازی خودروها» و «طراحی سیستم آموزشی هوشمند» برای مدارس کشور کار میکند؛ سیستمی که به گفته این نوجوان نابغه، قرار است مرز میان آموزش مناطق محروم و مناطق برخوردار را از بین ببرد.
رضا برازش در دیدار با یدالله رحمانی استاندار کهگیلویه و بویراحمد با لحنی آرام اما دقیق، دغدغهای بنیادین را مطرح کرد:
«آیا در کنار مسئولان، نباید نمایندهای از ۱۶۰ هزار دانشآموز این استان حضور داشته باشد؟ اگر در کشور ۱۵ میلیون دانشآموز داریم، چرا هیچکدام در قانونگذاری آموزشی سهمی ندارند؟»
او معتقد است نسل امروز تنها نیازمند شنیده شدن نیست، بلکه باید به عنوان «نسل عملگرا» در تصمیمهای کلان مشارکت کند.
رضا با احترام به تجربه نسلهای پیشین میگوید: «ما نسلی ایدهپرداز و نقاد هستیم. آینده یک کشور را همین نسل میسازد.»
این نوجوان نابغه از تألیف کتابی تازه در حوزه آموزش خبر میدهد؛ کتابی داستانی که به گفته خودش، «تمام گرههای نظام آموزشی را با نگاهی انتقادی اما امیدبخش» باز میکند و به معلمان و مدیران آموزشی راهکارهایی روشن و مرحلهای ارائه میدهد.
اما شاید تندترین بخش سخنان برازش، هشدار او درباره «فراری دادن مغزها» باشد؛ او با اشاره به شش دعوتنامه رسمی از آمریکا و کشورهای حاشیه خلیج فارس گفت: «بحث مهاجرت نیست، بحث فراری دادن مغزهاست. وقتی نخبگان دیده نمیشوند، ناگزیر از کشور میروند.»
وی بدون محافظهکاری از دو مانع عمده سخن گفت:
???? وجود مافیای پزشکی و مقاومت در برابر نوآوری
???? بیتوجهی ساختارهای رسمی به حضور نخبگان جوان در حلقه تصمیمسازی
او حتی مجلس دانشآموزی را نیز نقد کرد: «نماینده ۱۵ میلیون دانشآموز کشور هست، اما نه قدرت اجرا دارد و نه گوش شنوا برای ایدههای بزرگ. دو جلسه در سال یعنی دو فرصت از میلیونها ذهن آماده.»
این نوجوان خلاق در پایان، طرحی جدی را مطرح کرده است: تشکیل «مرکز فکری – نوآوری جوانان استان» برای حمایت از ایدهپردازان زیر ۱۸ سال؛ مرکزی که بتواند ذهنهای درخشان را حفظ کند، پیش از آنکه در ناآگاهی از بین بروند.
رضا برازش البته هنوز همان نوجوان ۱۲ ساله است، اما سخنان و کارهایش بوی یک آینده متفاوت میدهد؛ آیندهای که در آن، «هوش مصنوعی» نه تنها در آزمایشگاهها بلکه در تصمیمگیرهای کلان، نقش خواهد داشت.