به گزارش یاسوج ۴۹، در راستای تسهیل روند رسیدگی به درخواستها و مشکلات شهروندان، برنامه هفتگی «دوشنبههای مردمی» با حضور کیوان آشنا، شهردار یاسوج، به همراه تعدادی از معاونین و کارشناسان با جمع زیادی از اقشار مردم دیدار و گفتگو کرد و مردم نیز در این دیدارها مشکلات خود را با شهردار مطرح کردند و خواستار مساعدت شهردار در رفع مشکلات خود شدند.
این دیدار که با حضور مستقیم مراجعان از نقاط مختلف شهر انجام گرفت، فرصتی را فراهم کرد تا شهروندان مسائل خود را بیواسطه با شهردار در میان بگذارند.
کیوان آشنا در حاشیه این برنامه به خبرنگار یاسوج ۴۹گفت: ارائه راهکارهای عملیاتی و کوتاهتر شدن مسیر پاسخگویی به مطالبات مردمی، از مهمترین اهداف این طرح است.
به گفته وی، اختصاص یک روز مشخص در هفته برای دیدار رو در رو با مردم، ضمن افزایش اعتماد عمومی، به شناسایی دقیقتر نیازها و مشکلات محلات کمک میکند و تصمیمگیریهای مدیریت شهری را هدفمندتر میسازد.
کیوان آشنا افزود: در جریان این دیدار، بخش قابل توجهی از درخواستها به حوزههای عمرانی، خدمات شهری، ساماندهی معابر و پیگیری پروندههای معطل مانده مربوط بود که با صدور دستور مستقیم به واحدهای مرتبط، روند رسیدگی آنها تسریع شد.
شهردار یاسوج با تأکید بر اینکه بسیاری از مشکلات شهری ریشه در روندهای طولانی اداری دارد، خاطرنشان کرد: این دیدارهای مردمی نه تنها در رفع موانع نقش دارد بلکه باعث میشود مدیران میانی شهرداری نیز در جریان مستقیم خواستههای واقعی مردم قرار گیرند.
تحلیلی بر «دوشنبههای مردمی» شهردار یاسوج
پدیده دیدار مستقیم مردم با شهردار – که در یاسوج با عنوان «دوشنبههای مردمی» در دفتر کیوان آشنا برگزار میشود، چیزی فراتر از یک مراسم تشریفاتی است. این دیدارها بیشتر به نقش «پل ارتباطی مستقیم» شبیهاند که میان شهروند و رأس مدیریت شهری شکل میگیرد.
در شهری که بسیاری از گلایههای مردم از مسیرهای اداری پیچیده و زمانبر برمیخیزد، قرار گرفتن این فرصت هفتگی باعث میشود متقاضیان بتوانند بیواسطه حرف دل خود را بزنند، حتی اگر مشکلاتشان در پروندهها خاک میخورد.
از زاویه ارتباطات سازمانی، چنین روزی دو اثر مشخص دارد:
۱_ تقویت سرمایه اجتماعی شهرداری؛ چون شهروند احساس میکند شنیده میشود، حتی اگر پاسخ فوری نباشد.
۲_ تسریع فرایندهای مزمن؛ بسیاری از پروندههایی که در چنبره بروکراسی ماندهاند، در این جلسات با یک امضا یا دستور مستقیم به جریان میافتند.
البته برگزاری «یک روز در هفته» اگرچه مفید است، اما بهتنهایی کافی نیست. حجم مسائل شهری و مراجعات، نشان میدهد اگر تصمیمات فقط در دوشنبهها جمع شود، نوعی تمرکز فشار ایجاد میکند که ممکن است بعضی درخواستها باز هم با تأخیر مواجه شوند. استمرار این رویکرد، بههمراه توزیع زمانی بیشتر و پیگیری مکتوب دستورها، میتواند اثرگذاری این طرح را چند برابر کند.
در مجموع، دوشنبههای مردمی همانقدر که بار حل مشکل را بر دوش شهردار میگذارد، به او هم فرصت میدهد تصویر دقیقتری از دغدغههای روزمره یاسوجیها به دست بیاورد؛ تصاویری که پشت میز و لابهلای گزارشهای رسمی پیدا نمیشود.


