به گزارش یاسوج ۴۹ در حالی که انتظار می‌رفت بسیاری از باشگاه‌های لیگ برتر و لیگ یک فوتبال ایران حداقل در مورد مجوز حرفه‌ای، مجوز ملی را از کمیته بدوی فدراسیون فوتبال ایران دریافت کنند، اطلاعیه این کمیته حاکی از اوضاعی اسفناک در بحث باشگاه‌داری سطح دوم فوتبال کشور است.

چرخه صدور مجوز باشگاهی برای لیگ دسته یک (لیگ آزادگان) خاتمه یافت و پس از بررسی کلیه مستندات و مدارک ارسالی باشگاه‌های لیگ یک در چندین جلسه و با توجه به گزارش‌های دپارتمان مجوز باشگاهی فدراسیون فوتبال، تصمیمات کمیته بدوی دپارتمان صدور مجوز باشگاهی در زمینه باشگاه‌های متقاضی دریافت مجوز ملی دسته یک به این شرح اتخاذ شد: باشگاه‌های مس شهربابک، مس سونگون، فجر شهیدسپاسی، پارس جنوبی جم و پالایش نفت بندرعباس با توجه به نقص مدارک بارگذاری شده در چندین معیار الزامی A، حائز شرایط دریافت مجوز ملی دسته یک تشخیص داده نشدند. لذا این باشگاه‌ها برای تعیین میزان و نوع جرایم انضباطی مرتبط با مجوز به کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال ارجاع می‌شوند.

همچنین باشگاه‌های نفت مسجدسلیمان، شهرداری نوشهر، نفت‌وگاز گچساران، شهرراز شیراز، شهرداری آستارا، داماش گیلان، بعثت کرمانشاه، نیروی زمینی تهران به دلیل عدم شرکت در چرخه مجوز باشگاهی 2026-2025 جهت اخذ مجوز ملی باشگاهی لیگ یک آزادگان حائز شرایط دریافت مجوز باشگاهی ملی تشخیص داده نشدند و با توجه به نقص قوانین مطابق با آیین‌نامه ملی صدور مجوز باشگاهی برای تصمیمات انضباطی مقتضی به کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال ارجاع داده شده‌اند.
بدین ترتیب از بین ۱۸ باشگاه حاضر در فصل گذشته لیگ یک، ۱۳ باشگاه موفق به اخذ مجوز حرفه‌ای ملی نشده‌اند که یک عدد قابل‌توجه و نگران‌کننده محسوب می‌شود. این در حالیست که از بین تیم‌های حاضر در لیگ برتر فصل گذشته، تنها سه تیم شمس‌آذر، هوادار و استقلال خوزستان موفق به اخذ مجوز ملی نشده بودند که کمیته انضباطی برای آنها جریمه کسر امتیاز در نظر گرفته است.

شرایط فعلی لیگ یک نشان می‌دهد که چرا وقتی دو تیم از این لیگ یک به لیگ برتر صعود می‌کنند، وضعیت مالی و اداری آنها در حد بالاترین سطح فوتبال کشور نیست و حتی برای معرفی یک ورزشگاه خانگی برای مسابقات خانگی خود نیز به مشکل خورده‌اند. با این روند نمی‌توان انتظار داشت که باشگاه‌های فوتبال کشور، در شرایطی ایده‌آل برای شکل‌گیری آکادمی‌ها، تیم‌های فوتبال زنان، بحث شفافیت مالی و دیگر ملزومات حرفه‌ای فوتبال در جهان قرار بگیرند و سطح دو فوتبال ایران را باید یک فوتبال کاملاً نیمه‌حرفه‌ای در نظر گرفت.

سوال اینجاست اعتبارات خوب و هزینه‌های میلیاردی که برای تیم فوتبال نفت و گاز گچساران می‌شود و افراد زیادی دور و بر این تیم می‌پلکند و از قبل این تیم در سالیان اخیر به نان و نوایی رسیدند چطور در فکر اخذ جوز حرفه‌ای باشگاه نبوده‌اند.

باید از این عده پرسید مگر تیمداری و باشگاه داری فقط ارتباط با اینترنت و ..... برای عزل و نصب سرمربی است مگر نه اینکه می‌بایست به فکر رفع مشکلات اصلی تیم باشند.

به هر صورت از تیم فوتبال نفت و گاز گچساران انتظار بیشتری نسبت به سایر تیم‌های دسته یکی می‌رود چرا که اولاً این تیم نیازی به اسپانسر نداشته و مستقیماً زیر نظر یک شرکت درآمدزا بوده و همه امکانات و اعتبارات لازم را دارد.

لذا چرا در این ‌سال‌ها به فکر گرفتن مجوزات لازم نبوده‌اند و اقدامی نکرده‌اند باید هواداران و رسانه‌ها از افرادی که سال‌ها در اطراف این تیم بودند و از آن ارتزاق کرده‌اند یک به یک مطالبه‌گری کنند.

پایان خبر/