به گزارش یاسوج ۴۹؛ بهنام عکاشه فعال رسانه و فضای مجازی طی یادداشتی این چنین آورده است پرت و‌پلا؛
«ادامه بدید ولتون‌ ایکنوم»
راست و بازآفرینی دوگانه نوستالژیک سیدقدرت تاجگردون
مدیر یا بلاگر؟
عملکرد تاجگردون این روزها مورد توجه بسیار منتقدین و هوادارانش قرار گرفته است.
بویژه سخنرانی اخیرش و واکنش برخی موسوم به ارتش بیکاران، توانست تحرکی جدی از دو‌سو بوجود بیاورد و نشان داد او هرچقدر منتقدینی سرسخت دارد ولی هنوز توانایی بسیج هوادارانش را داشته و چه بسا او تعمدا گاهی برای آزمودن این ویژگی اش چنین می کند.
هنوز نمی توان به ارزیابی دقیقی از عملکرد تاجگردون در کمتر از یک سال گذشته رو آورد ولی در ماه اخیر و بویژه در سخنرانی اخیر و حمله به منتقدینش می توان به مسیری که او انتخاب کرده پی برد.
او با دوری نسبی از دوجامعه گچساران و عمدتا باشت، نشان داد در این دوره نگاهی کاملا متفاوت با دهه گذشته خواهد داشت.
اما در برهه ای این شکاف به قدری زیاد شد که رقبایش را هوا برداشت که دوره بعد می توانند کاری بکنند.
سرزنی مداوم و البته غیرعادی سیدقدرت و برخی رقبای دیگرش به منطقه، نشان می داد آنها چیزهایی در سر دارند.
نشست با افراد موثر جریان اصولگرائی و حضور در مراسمات، سیدقدرت را همچنان در راس جریان نگاه داشته است.
او با رفتار کاریزماتیک و چشمان جادوئی اش، همچنان به تاثیر گذاری اش ادامه می دهد.
گرچه او هنوز در راه نفوذ به سامانه هواداری تاجگردون‌ موفق نشان نداده ولی ضربه هایی را به زعم هوادارانش به این سامانه وارد کرده است.
جامعه هوادارای تاجگردون‌ چنان عظیم، منظم و متنوع است که سیدقدرت برای نفوذ در آن نتوانست منتظر سال انتخابات بماند.
دیگر متنفذین جریان اصولگرا ترجیح داده اند یا سکونت پیشه کرده یا به عملکرد رسانه های منسوب بسنده نمایند.
موضعگیری چپ قدیم در اتفاق اخیر نیز نشان داد ائتلاف پنهان آنها با اصولگرایان سنتی که در دوره های پیشین کمرنگ و در دوره گذشته پررنگتر بود احتمالا در دوره بعد، به مرز شفافیت کامل برسد.
اتفاقات اخیر نشان داد تاجگردون کماکان در برخورد با منتقدینش قاطعیت دارد و عنان جامعه را به این راحتی در دست رقبایش نخواهد گذاشت ولی میزان جدیت مدیران موثر در اشتغال، بویژه ادارات کارگری، چندان با عزم او و جامعه حساس گچساران و باشت، منطبق نیست.
درک این موضوع که باب شدن اتفاق هفته گذشته، می تواند پاشنه آشیل تاجگردون در انتخابات باشد، خیلی سخت نیست و مدیران او به جای جامعه و حل معضلات آن، به خودنمایی و بلاگری روی آورده اند.
تاجگردون بایستی با رفع ایرادات در سامانه مدیریتی اش و سودادن دستکم نسبی اشتغال به سمت عدالت، تعقل و توازن، خیال خود را از این موضوع راحت نماید.
«دشمنوم من حونمه»
او بایستی سرچشمه آنچه بی عدالتی در توزیع مواهب ناشی از امکانات سرزمینی را مدیریت و این حوادث را به سمت و سوی درست کانالیزه نماید.
در حوزه‌ مدیریتی،‌ نفت همچنان‌حوزه ای خبرساز است.
اگرچه اتفاقات سال گذشته، عید را بر نفت و حافظی نیا حرام‌ کرده بود ولی امسال تا حدودی آرامش بر حواشی غلبه کرده است. مدیران فعلی تا حدودی و نه کامل، مورد اجماع جامعه نفتی می باشند. برخی از منسوبین به جریان گذشته، کماکان بر کرسی نشسته اند و این کار را برای حافظی، که از نگاه جغرافیایی کمی فاصله گرفته، سخت کرده است.
هنوز جامعه نفت از انتصاب ها رضایت کسب  نکرده و این فشارها به سامانه سیاسی و تشکیلات مرتبط با تاجگردون هم رسیده است.
همسو نبودن بخش قابل توجهی از سمت های مهم، به نارضایتی در میان طیف حاکم انجامیده است و مدیریت نفت در حال وقت خریدن برای انتصاب هاست.
حافظی نیا با همه این تفاصیل، می خواهد نشان دهد با نظام مدیریتی و سیاسی آشناست و احتمالا با تغییراتی بدون عجله، آرامش کامل را در نفت برقرار می کند. باید دید.
در حوزه مدیریت شهری، تاجگردون همچنان با مشکلات دهه قبل درگیر است.
باشت اوضاع کمی بهتر از گچساران است. او به وضوح از اوضاع شهری گچساران ناراضیست و ابایی از بروز نارضایتی خود نیز ندارد.
اکثریت مقابل او اگرچه چندان استوار نیست اما همچنان در برابر تغییرات مقاومت می کند ولی او  هراسی از مخالفت با تاجگردون به خود نشان داد نمی دهد.
در حوزه فرهنگ، هنر و ورزش گچساران‌ چیزی شنیده نمی شود و به نظر می رسد با رخوت حاکم‌ بر این حوزه ها، جامعه و رسانه هم حساسیت خود را از دست داده باشد.
برخی این را به مدت کم ربط می دهند ولی مسیر ظاهراً انتخاب شده و این مسیر نمی تواند به اعتلای فرهنگ، هنر و ورزش بینجامد.
در حوزه مدیران کل، تاجگردون‌ سکوت را برگزیده است. چون بخش مهمی از آرای او در حوزه گرمسیر، متاثر از جامعه سردسیر و کهگیلویه می باشد و این ملاحظاتی خاص را طلب می کند.
اما در کلیت به نظر می رسد هم‌ او و هم جامعه هوادارانش از وضعیت فعلی راضی به نظر می رسند.
او در انتخاب فرماندارانش معمولا وسواسی بیشتری به خرج می دهد.
انتخاب دو فرماندار از یک پایگاه اجتماعی گرچه انتقاداتی را متوجه او کرد اما با درک ملاحظات بیشتر می توان به این دو انتخاب احترام گذاشت و البته منتظر عملکردشان نشست.
هر دو فرماندار او در حوزه عمرانی و اقتدار، تاکنون نسبتا موفق عمل کرده اند.
در حوزه بهداشت و درمان به نظر نمی رسد چندان اوضاع وفق مراد شخص تاجگردون‌ و البته موثرین ناراضی از اوضاع و انتصابات این حوزه باشد و امین رضایی و مدیر متناظرش در نفت، احتمالا روزهای سختی را پیش رو خواهند داشت.
تاجگردون در ماه گذشته سعی کرد از متد جدیدش پرده برداری نماید.
او در هفته گذشته با رونمایی از طرحهایش، مسیرش را مشخص و البته توقعات جامعه را به میزان خوش‌بینی هوادارانش، بالا برد.
جامعه ۱۰۰ هزار نفری باشت، مطالبات خفته و فشرده ای دارند و این کار را بر او سخت و پیچیده کرده است.
او ترجیح خواهد داد به جای پرداختن به خرده نیازها، کلان مطالبات را در قالب پروژه های پربازده به منطقه بیاورد ولی تا انتخابات سه سال بیشتر وقت ندارد.
این پروژه ها، به این منوال، ارتش بیکاران دلبسته به او را راضی نمی کند و او بهتر از هر کسی این را می داند.
هوادارانش و بالطبع جامع، به ادامه این روند بسیار خوشبین به نظر می رسند.
اگر تاجگردون‌ موفق شود طرح هایش را به سراشیبی موفقیت نیز برساند آنگاه احتمالا ائتلاف راست سنتی و چپ قدیم، کار بسیار سختی را برای شکست او پیش رو خواهند داشت.
حتی شاید این جمله تاریخی تاجگردون‌ خطاب به همه دشمنانش بود؛
«ادامه دارد