ایران 49/محمد مهدی شکوهی‌مهر-فعال دانشجویی/انتخابات یک جنگ و جدال است، جنگی که ابزار آن انگشت سبابه است.
انتخابات روح و خرد جمعی برای برگزیدن افکار و اندیشه هایی است که در آن امیال و تمنیات شخصی در مقابل برنامه های توسعه ای رنگ خواهند باخت .توسعه ای که جامع ، فراگیر، متقارن و کل نگر باشد نه مقطعی و جزء نگر، انتخابات فرصتی است تا مردم با برگزیدن بهترین ها و به کمک فناوری های نوین و آخرین یافته های علمی دنیا، مجهولات و ناشناخته ها را به کمک صاحبان حرف برای بشرِ عصر امروز به ارمغان بیاورند.

انتخابات صحنه اصطکاک و تضارب آرا و اندیشه ها جهت برخورداری از ظرفیت ها و پتانسیل های منطقه ای در عصر حاکمیت عقلانیت ،تدبیر و رقابت های علمی و پژوهشی است.

دیگر نیازی به فشردن دندانهایمان نیست، دیگر نیاز به چاک کردن سینه ها نیست. آری انتخابات تجلی شعور سیاسی یک ملت است. باید به میدان آمد و عمق آن را فریاد زد، فریاد بر سر مخالفین شعور من و تو و دشمنان کمین کرده رشد و پیشرفت ما...

فریادمان نه به شکل عصر حجر با گلو پاره کردن، بلکه به شکل قرن آگاهی، آری اینک نه نیاز به اسب است، نه شمشیر و نه فریاد.

انتخابات جایی است که باید با انگشت سبابه فریادت را بر کاغذی رنجور فرو کنی تا بلکه اسرار درون صندوق ها فاش سازد آنکه را مردم می پسندند.

یازده اسفند جنگ و جدال بین امید و ناامیدی است. در این میدان، سپاهی بازنده کارزار است که به امید پشت کرده و دنبال عذر و بهانه برای شرکت نکردن در انتخابات است.

بزودی رقابت مردم سالاری آغاز خواهد شد و ما به این کارزار دعوت هستیم. در کارزار مردم سالاری رنگ، زبان ،نژاد و ... همه به محاق خواهند رفت و افراد صرفا بر اساس تخصص و مهارت خود به جامعه معرفی خواهند شد فلذا در پرتو این رویکرد آهنگ دلنواز توسعه و دروازه های ترقی و تعالی در جای جای کشور مبرهن خواهد شد .

شرکت نکردن در انتخابات بیشتر به معنای یک ناامیدی سیاسی است پس بهتر است به جای ناامیدی و بست نشینی در خانه شیطان راهی حوزه های اخذ رای بشویم چون کسانی که این‌ نحله فکری را ترویج میدهند هیچگاه به تعالی و پیشرفت کشور فکر نکرده اند و عرق ملی در آنان از بین رفته است و در مجموع دچار بحران هویت شده اند یا مواجب بگیرانی از بیگانه گانند.

اینبار نه برای آموختن بلکه برای آموزیدن به فرزندانمان و به نسلهای بعد، باید آنها را سر کلاس صندوق شعور سیاسی آورد، تا ببینند سلاح های جدید حق ستاندن را.

آری، آن فیلسوف سیاسی چه زیبا گفت که فردی شایسته عنوان شهروندی است که در امور جامعه مشارکت کند.
انتخاب حق شماست و به نهایت دقت و کیاست باید از این حق بهره مند شد. اینکه چه کسی را انتخاب میکنید حق خصوصی شماست و بر آن عریضه ای نیست اما بیاییم در انتخاب فرد اصلح معیارهایی را قرار دهیم، که استدلال های زیر در آن دخیل نباشد:

رای من پر بهاتر از آن است که معیارم، قدرت تهیج شور و احساسات کاندیدایم باشد.

رای من پربهاتر از آن است که معیارم، قدرت تخریب و تفرقه کاندیدایم باشد.رای من پربهاتر از آن است که معیارم ، نسب، شهرت و ثروت کاندیدایم باشد.رای من پربهاتر از آن است که معیارم، تیم تخریب کاندیدایم باشد.

من به عنوان شهروند قرن بیست و یکم، بر آداب دموکراسی خضوع خواهم کرد، و با شنیدن تمامی حرفها و بررسی افکار تمام کاندیداهای انتخابات، بهترین را انتخاب خواهم کرد.

آری رای پربهای من، رای به افکاری است که بلند همت و والانگر باشد.

در پایان‌چشمان تیز بین ما به آرا و اندیشه های دیده بان با کیاست و با‌درایت کشتیبان با درایت انقلاب دوخته شده تا با اقتدار انقلابی از پیچ و خم های خطرناک و گردنه های سخت عبور کنیم و تمام معادلات معیوب و تحلیل های مسموم معاندان انقلاب اسلامی را در نطفه خفه کنیم باشد تا با‌ مشارکت حداکثری و برگزیدن بهترین ها سهم خود را در
حفظ از ارزشها و آرمان های امام( ره) و پاسداشت منویات رهبر و سکاندار کشتی انقلاب ارتقا ببخشیم. 

‌